Niebezpieczna szybkość

09 sierpnia 2011

Niemal co trzeci wypadek samochodowy oraz polowa zabitych na polskich drogach to wynik zbyt dużej prędkości.  Między innymi takie zatrważające dane płyną z badania Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (KRBRD).  Co drugi polski kierowca uważa, że można jeździć szybko i bezpiecznie, a ponad 65% nie widzi niczego złego w przekraczaniu prędkości o 10 – 30 km/h. Z badań europejskich kierowców wynika też, że Polacy ze wszystkich krajów najbardziej kochają szybką jazdę. Uwielbia ją aż 45% rodaków. Najmniej entuzjastów szybkiej jazdy jest w Irlandii – 18% i Chorwacji – 28%. Przekraczanie prędkości jest zjawiskiem na które jest powszechne społeczne przyzwolenie. Przykładowo średnia prędkość jazdy w polskich miastach wynosi 74 km/h podczas gdy ograniczona jest ona zazwyczaj do 50 km/h. Dla naszych kierowców szybka jazda jest ważnym elementem budowania własnego wizerunku („pędzę, bo jestem ważny”) oraz atrakcyjności (imponowanie innym, męskość, niezależność). Tymczasem w większości krajów Unii taka postawa jest społecznie piętnowana. Taką postawę chce też zaszczepić w Polakach KRBRD w ramach szeroko zakrojonych kampanii reklamowych. Miały one na celu pokazanie jak negatywny wpływ może mieć rozwijanie nadmiernej prędkości na najbliższe otoczenie i dobitnie pokazać nieodwracalność tragicznych konsekwencji. Aby dotrzeć do jak najszerszego grona odbiorców przygotowano spoty telewizyjne i radiowe oraz reklamy billboardowe i gazetowe. Dzięki nim reklamy trafiły do ok. 13,7 mln osób.Z badań TNS Pentor wynika, że dotychczasowa kampania jest dla 80% kierowców przekonująca i skłaniająca do myślenia. Poza tym 63% podkreśla, że akcja może wpłynąć na ich własne zachowania. Niestety efektów kampanii nie należy się spodziewać zbyt szybko. Zmiana postawy jest procesem długotrwałym i wieloetapowym. Pierwszy etap – edukacyjny – ma uświadomić kierowcom mechanizmy determinujące zachowania na drodze. Drugi ma na celu zmianę poglądów, polegający na odrzuceniu dotychczasowych, wewnętrznych przekonań. Wreszcie ostatnim etapem jest zmiana postawy i akceptacja właściwego wzorca zachowań. Źródło: Krajowa Rada Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.