Wybór rozsądku - Hyundai i30 1.5 DPI Comfort

Przemysław Dobrosławski

07 grudnia 2020

Hyundai i30 z podstawowym silnikiem nie porywa stylem i wybitnymi osiągami, ale z czynności, jaką mu powierzamy, czyli bezpiecznego i wygodnego przewiezienia nas z punktu A do B, wywiązuje się doskonale.

Kwota 75 900 zł za prezentowany kompakt z podstawowym silnikiem i w drugiej wersji wyposażenia nie wydaje się szczególną okazją. Tyle że w ostatnim roku w segmencie kompaktów wiele się pozmieniało. Samochody wyraźnie zdrożały, a ceny transakcyjne za wcale niespecjalnie wyposażone kompakty z łatwością przekraczają 90 tys. zł. Poza tym u wielu producentów silniki 3-cylindrowe całkowicie wyparły jednostki 4-cylindrowe, ze wszelkimi tego konsekwencjami. Na tym tle wyraźniej zaczął błyszczeć Hyundai i30, który zyskał na atrakcyjności, dzięki przeprowadzonej niedawno modernizacji oraz debiucie pod maską, na przekór tendencjom, 4-cylindrowego silnika wolnossącego.

Silnik 1.5 DPI o mocy 110 KM zastępuje w ofercie motor 1.4 MPI o mocy 100 KM. Okazuje się on mocną stroną odmłodzonego Hyundaia. Moment obrotowy 144 Nm nie jest może wybitnie wysoki, zwłaszcza że osiągniemy go dopiero przy 3500 obr./min, ale w niższych partiach jednostka oferuje niewiele mniej niutonometrów. W efekcie płynne, lekkie przyspieszanie ma miejsce już od startu. W mieście Hyundai okaże się całkiem zwinny jak na kompakt i wystarczająco żwawy. W dodatku jednostka pracuje bardzo cicho i praktycznie bez wibracji. To istotne przewagi nad jednostkami 3-cylindrowymi. Jedynie podczas przyśpieszania przy większych prędkościach odczujemy nieco zadyszkę i potrzebę redukcji o jedno, dwa przełożenia, aby szybko nabrać prędkości. Tyle że w obecnych realiach drogowych taką potrzebę zauważamy coraz rzadziej. Zużycie paliwa w mieście jest typowe dla tego typu jednostek i wyniosło 7,5–7,8 l/100 km. Próba szybszej jazdy podnosiła tę wartość minimalnie, a pamiętajmy, że w jednostkach 3-cylindrowych w tych samych warunkach zużycie potrafi z łatwością wzrosnąć o 50%. Cieszy też niewygórowane zużycie paliwa przy 120 km/h (5,2 l/100 km) oraz 140 km/h (6,7 l/100 km).

Plusem jest wyposażenie obejmujące m.in. 8-calowy ekran dotykowy integrujący się z telefonami przez usługę Apple Car Play lub Android Auto, tempomat, skórzaną kierownicę, felgi aluminiowe, czujniki i kamerę cofania, oraz cały zestaw asystentów podnoszących poziom bezpieczeństwa, w tym układ aktywnego hamowania oraz aktywnego utrzymania pasa ruchu. Całości dopełniają detale, które w praktyce okażą przydatne, m.in. system doświetlania zakrętów, schowek na okulary czy prozaiczny otwór w oparciu kanapy np. na narty. Na pewno minusem nie jest też umieszczenie w zestawie zegarów klasycznych analogowych zegarów. Niektórzy mogą kręcić nosem na wszechobecną szarość kabiny, ale i oni raczej nie będą mieli uwag do jakości montażu. Przydałyby się może nawiewy dla pasażerów drugiego rzędu oraz dodatkowe gniazda 12V / USB dla nich. I to tyle.

Biorąc pod uwagę poziom cen, wyposażenie i oferowane walory użytkowe na polskim rynku tańszy jest tylko Fiat Tipo, a zbliżone ceny oferuje Kia Ceed. Tyle że pod jej maskę możemy zamówić mniej ciekawą jednostkę 1.4 MPI/100 KM. Pozostali konkurenci są o kilka tys. zł drożsi (Toyota Corolla) lub wyraźnie, bo ponad 10 tys. zł drożsi (Peugeot 308).
Hyundai i30 nawet w podstawowych wersjach wydaje się rozsądną ofertą dla firm, w szczególności tych, które promują w swoich politykach flotowych jazdę defensywną, a samochód nie jest benefitem mającym zachęcić do pracy w danej spółce tylko narzędziem. Kompakt Hyundaia oferuje akceptowalny poziom osiągów, przyzwoity poziom bezpieczeństwa, dobry komfort jazdy, niewygórowany poziom kosztów, sporą praktyczność i ponadprzeciętną gwarancję. To naprawdę dużo jak na niecałe 76 tys. zł.