VW Caddy 4Motion

Caddy jest trochę jak motocykl krosowy – stworzony do ciężkiej pracy. Choć charakter tej pracy jest zupełnie inny, łączy je jedno: doskonałe podporządkowanie całej maszyny jasno określonemu celowi. Pozbawione wszystkich zbędnych elementów, ale jednocześnie doskonale przygotowane do stawianych przed nimi zadań.

Caddy nie jest piękny, podobnie jak nie są piękne motocykle krosowe. Nikt jednak tego od nich nie wymaga. Za to gdybym był kurierem i samochód byłby moim narzędziem pracy, chciałbym, aby był to Caddy.
Samochód jest świetnie przygotowany do tego typu zadań. Po pierwsze silnik – 1.9 TDI o mocy 105 KM. To gwarantuje mu dużą żywotność i powoduje, że samochód od samego dołu zakresu obrotów wykazuje naprawdę niezłą dynamikę. Dodając do tego bardzo przyjemnie zestopniowaną skrzynię biegów, otrzymujemy przyzwoite przyspieszenie w warunkach miejskich i jednocześnie wystarczającą dynamikę w trasie. Kolejny atut silnika, to jego niska paliwożerność – w trasie potrafi zejść poniżej 6 litrów oleju napędowego. Taki wynik to „miód na serce” każdego opiekuna parku. To w połączeniu ze sporym bakiem powoduje, że lejąc raz do pełna, na długo możemy zapomnieć, co to stacja benzynowa. W aucie siedzi się przyjemnie wysoko, a duża przednia szyba zapewnia dobrą widoczność.
Choć trasa jest jego żywiołem, w mieście docenimy że jest dość krótki, a dzięki podwyższonemu zawieszeniu nie ma żadnych problemów nawet z wysokimi krawężnikami. Mankamentem są lusterka – choć wysokie, mało w nich widać „na boki”. No cóż, jakieś wady muszą być.
Zawieszenie może sprawiać wrażenie niezbyt przyjemnego. Bardzo twardy wydaje się zwłaszcza tył, przy pustym aucie, na przykład na progach zwalniających albo przy szybkiej jeździe po zakrętach. Ale przecież nie do tego to auto służy! Docenimy zawieszenie dopiero przy robocie, czyli kiedy auto jest załadowane po brzegi, a my będziemy chcieli na przykład zjechać z głównej drogi. Caddy nawet po bardzo piaszczystym i wyboistym terenie daje się prowadzić pewnie i komfortowo. Niestraszne mu nawet spore koleiny, nierówności oraz kałuże.

Caddy jest oszczędny, wygodny, ma napęd na cztery koła. Kiedy chcemy jest osobówką, kiedy indziej pełnowymiarowym dostawczakiem. Po co w takim razie kupować Tourana.

Jeśli chodzi o załadunek – po pierwsze podkreślmy bardzo wygodne składnie tylnych foteli. Wystarczy jedno pociągnięcie za taśmę i już mamy większą przestrzeń bagażową. Ponadto wystarczy odkręcić dwie śruby i tylne fotele zostają w ogóle wymontowane. Przestrzeń bagażowa daje pole do popisu. W takiej konfiguracji można w nim zmieścić na przykład... motocykl wraz z całym serwisem, kompletem opon, agregatem… W podłodze oczywiście znajdziemy uchwyty na taśmy montażowe, co jest bardzo przydatne przy wożeniu tego typu ładunku. Przy załadunku docenimy też odsuwane drzwi z obu stron – bardzo wygodna sprawa. Nie musimy się przy tym martwić, że coś porysujemy lub pobrudzimy, ponieważ wykładzina dość łatwo się czyści. Nawet trochę większe bibeloty wygodnie wrzucamy sobie nad głowę, gdzie umieszczono pokaźnych rozmiarów półkę, na której zmieścimy też CB radio, laptopa, a nawet niewielką lodówkę turystyczną z obiadem.
Czas na wady. Oprócz lusterek, o których już była mowa, na naganę zasługuje wyjątkowo nisko umieszczona przekładnia biegów. Jestem osobnikiem o dość długich łapach, ale Caddy przewidziano chyba dla orangutana. Osoba nieobdarzona takim zasięgiem ramion będzie się musiała niestety schylać, aby zmienić bieg. I... to chyba wszystko. Można oczywiście narzekać na ascetyczny wygląd auta w środku, ale jak już wspominałem, ono nie ma być piękne. Ma być funkcjonalne – i jest.
Jako auto flotowe wydaje się być wprost stworzone dla pracowników, którzy muszą wozić ładunki (nawet całkiem spore) w długie trasy i nie zawsze po autostradach.