Audi A5 - Posrebrzana czterdziestkapiątka

Na rynku broni osobistej dostępna jest linia produktów dla bardzo specyficznych klientów – broni bardzo eleganckiej, a jednocześnie dysponującej olbrzymią siłą ognia. Gdyby firma Audi produkowała broń, Audi A5 Sportback Quattro byłoby tytułową czterdziestkąpiątką.

Grawerowana lufa i perłowe okładziny...
...czyli najpierw rzut oka z zewnątrz. A jest na co popatrzeć – Audi A5 Sportback nie jest samochodem, obok którego przechodzi się obojętnie. Z jednej strony ma w sobie wszystkie cechy eleganckiej limuzyny, ale jest w nim coś, co mówi wyraźnie, że to auto nie zamierza być grzeczne. Mimo że A5 nie jest mała, konstruktorom udało się sprawić wrażenie, że jest tylko troszkę większa od Carrery i niewiele mniej sportowa. W środku już zdecydowanie bardziej elegancko niż sportowo – żadnych spartańskich warunków rodem z WRC: wygodnie, komfortowo, elegancko. A5 Sportback nie musi stylizować się na sportowe auto dodatkami. Dyskretny napis „Quattro” nad schowkiem znaczy o wiele więcej niż czcza stylistyka w rodzaju białych zegarów. Warto tutaj jeszcze wspomnieć o szybach bez górnej ramy, które również zwracają na siebie uwagę, podkreślając że jest to ponad wszelką wątpliwość auto z wyższej klasy.

Właściwie nie czterdziestkapiątka...
...a mniejszy kaliber, ale o zabójczej szybkostrzelności. To nie w kalibrze tkwi siła testowanego A5 Sportsback, bowiem silnik nie był wielki – 2,0 w benzynie plus turbina – razem 200 KM. Jak na auto tej klasy to raczej przeciętnie, ale to nie wielkość naboju czyni pistolet Glock 18 wyjątkowym, a fakt, że selektor trybu ognia można ustawić w położeniu „seria”. W Audi A5 tym selektorem będzie 7-stopniowa automatyczna skrzynia S tronic z położeniem „sport”. Już widzę, jak niektórzy łapią się za głowę – automatyczna skrzynia i sportowa jazda? To się nie łączy. Zgadzam się w pełni, ale prawidłowość ta nie dotyczy S tronic. Nie dość, że w podstawowym trybie pracy skrzynia jest precyzyjna – bo biegi są tak krótkie, że auto błyskawicznie wkręca się na wysokie obroty, i zmieniają się tak płynnie, że pozostaje w tym zakresie obrotów, w którym najlepiej oddaje moc tak długo, aż zdejmiemy nogę z gazu lub osiągniemy prędkość maksymalną auta – czego nie radzę próbować na drogach publicznych. Ale S tronic ma jeszcze tryb „sport” – i znów zdziwienie: nie jest to tylko bajer, po włączeniu którego jedyną zmianą jest przeciąganie każdego biegu jak najwyżej. Tutaj pod ustawieniem sport kryje się zupełnie inna praca skrzyni, inne przełożenia, szybsze reakcje... Innymi słowy, po użyciu przycisku wyłączającego ASR i ESP i ustawieniu przekładni na S – auto pozwala na naprawdę sportową jazdę w pełnym tego słowa znaczeniu.

Dyskretny napis „Quattro” nad schowkiem znaczy o wiele więcej niż czcza stylistyka w rodzaju białych zegarów.

Czas na zajęcia CQB...
...czyli jak się samochód prowadzi w praktyce. A tutaj najważniejszym słowem będzie „Quattro”, czyli prawdziwy napęd na cztery koła. Dlaczego tak to podkreślam? Ponieważ jest to coś, czego, moim zdaniem, bardzo brakuje na obecnym rynku samochodów – napęd 4x4 wydaje się być zarezerwowany dla aut stricte sportowych typu Subaru Impreza STI albo aut do ciężkiego off-roadu. Natomiast osoby zainteresowane czymś bardziej komfortowym i, a jednocześnie z napędem na cztery koła, są skazane na SUV-y z ich dziwacznymi niby 4x4. Audi jest w tej kwestii wyjątkiem – jako jedna z niewielu firm daje nam możliwość zakupu normalnego auta z prawdziwym napędem na cztery koła. A to nie lada gratka i nikomu, kto zna rozkosz posiadania mocy na obu osiach, nie trzeba tego tłumaczyć – to zupełnie inny poziom przyjemności z prowadzenia auta, ale też dużo większe bezpieczeństwo. Sytuacje, które dla aut przednio- lub tylnonapędowych są już beznadziejne, dla posiadaczy czterech napędów są jeszcze do uratowania. Jeśli ktoś z tego wszystkiego, co piszę, odniósł wrażenie, że A5 Sportsback Quattro to nie jest auto do normalnej jazdy, od razu prostuję – obok całego swojego drapieżnego charakteru, jest to bardzo przyjemne i komfortowe auto do codziennego poruszania się. Dużo miejsca w środku, całkiem niemały bagażnik, wygodna pozycja za kierownicą i dobre pole widzenia – Audi A5 to jednak przede wszystkim limuzyna i jazda nią jest naprawdę przyjemna. Warto też dodać, że – mimo iż jest dość niskie – nie ma żadnych problemów z krawężnikami lub na nieutwardzonej nawierzchni. Choć zawieszenie ma naprawdę sportowe parametry. Jedyny problem przy codziennej jeździe A5 Sportback – zbyt łatwo zebrać nowe punkty karne.

Zacięcie
Tak jak nie ma pistoletu, który się nigdy nie zacina, tak nie ma, niestety, auta bez wad. W Audi A5 Sportback będzie to przede wszystkim obsługa komputera pokładowego, nawiewów i podgrzewania foteli. Przez tydzień jazdy tym autem nie udało mi się jej rozgryźć, a próba sterowania nim w czasie jazdy grozi poważnym wypadkiem. Liczba przycisków i pokręteł rozmieszczonych koło przekładni biegów i w okolicy radia (plus te na kierownicy, oczywiście) przyprawia o zawrót głowy, a sama myśl o tym, żeby spróbować puścić muzykę z karty SD (a jest taka możliwość) powoduje nagłe pocenie się dłoni. Poza tym, auto nie chce mało palić. Zejście poniżej 12 l na 100 km graniczy z cudem. Ale trudno tutaj narzekać, nie po to kupuje się takie auto, żeby było oszczędne. Coś za coś.

Chromowana Beretta 93R...
...nie jest pistoletem przeznaczonym dla przeciętnego konsumenta. Podobnie jest z Audi A5 Sportback Quattro – to produkt dla specyficznego odbiorcy. Jest to auto dla tych, którzy chcą mieć świetnie prezentujące się auto z klasy wyższej, a jednocześnie nie rezygnować z czysto sportowych doznań z jazdy. Jest to fantastyczne połączenie zabawki dla dużych chłopców z codziennym środkiem lokomocji. To, czego brakuje w nim do pełni motoryzacyjnego szczęścia to... jeszcze odrobinę mocy. Ale i tak przyjemność z jazdy jest wielka.