Opel Karl 1.0 Cosmo - Mów mi Karl

02 listopada 2015

Niedrogi, funkcjonalny i oszczędny samochód miejski to coś, czego w ofercie Opla od kilku lat wyraźnie brakowało. Teraz producent ponownie wrócił do gry w segmencie A z modelem Karl.

Opel ma co prawda w ofercie miejski model Adam, ale jest on dedykowany do bardziej zamożnej grupy klientów, wyżej ceniących styl nad walory użytkowe pojazdu. Po wycofaniu z polskiej oferty Opla Agila przed kilkoma laty rolę budżetowego mieszczucha pełnił dla importera Chevrolet Spark. Ale i on zniknął z rynku, pozostawiając sporą lukę w gamie. Teraz wypełnić ją ma model Karl.
Za małym Oplem z pewnością nikt nie będzie wodził powłóczystym spojrzeniem. To estetyczny wózek na zakupy w miłych dla oka kształtach. Ale nic ponadto. Karl jest wąski – ledwie 160 cm to o 4 cm mniej niż w Pandzie i Citigo. Do tego ma również minimalnie niższe od rywali nadwozie, ale większą długość (w porównaniu ze Škodą aż 12 cm). Jak można się domyślić, ilość miejsca w środku jest tylko wystarczająca i brakuje nam paru centymetrów na szerokość. Za to nie zabraknie ich na nogi, również z tyłu. Wnętrze Karla jest proste, funkcjonalne i wykończone twardymi, ale znośnej jakości, tworzywami. Samochód ma mniej uproszczeń konstrukcyjnych niż wielu rywali. Mamy tu zatem normalnie opuszczane okna w drugim rzędzie drzwi, klasyczne zagłówki, zamykany schowek przed pasażerem czy możliwość opuszczania prawej szyby przyciskiem z drzwi kierowcy. Bagażnik Opla jest skromny – 208 l, ale po złożeniu oparć okazuje się on pojemniejszy niż u większości rywali – 1013 l.
Karla możemy zamówić tylko w jednej wersji silnikowej, tj. z 3-cylindrowym motorem 1.0/75 KM. Skromny maksymalny moment obrotowy 95 Nm jest osiągany przy 4500 obr./min. Motor ten w samochodzie o masie 938 kg, dedykowanym do jazdy miejskiej, zupełnie wystarczy. Na biegu jałowym jest on niemal niesłyszalny i nie wibruje. Dopiero po dodaniu gazu silnik zaczyna radośnie warczeć, jednak nadal nie wpada w nieprzyjemne drgania. Maluch Opla okazuje się dość oszczędny, spalając w ruchu miejskim ok. 6,2 l/100 km i ok. 4 l na setkę w trasie. Samochód zapewnia dobrą widoczność z miejsca kierowcy (słupki A mogłyby być nieco węższe) i jest bardzo zwinny w ruchu miejskim. Średnica zawracania jest w nim 30 cm mniejsza niż w Picanto, Citigo oraz 70 cm mniejsza niż w Adamie, ale większa o 10 cm w zestawieniu z Aygo i 20 cm większa od Pandy. Pewności dodaje całkiem precyzyjny układ kierowniczy, w którym siłę wspomagania możemy zwiększyć wciskając przycisk City. Wówczas jednak tracimy zupełnie czucie samochodu.
Karl w podstawowej wersji Essentia kosztuje 35,9 tys. zł. Nie rozpieszcza on wyposażeniem i funkcjonalnością. Lepszym wyborem będzie wersja Enjoy (39,99 tys. zł), w której wyposażeniu pojawia się centralny zamek, tempomat, elektrycznie otwierane szyby i regulowane lusterka oraz radio. W powyższych wersjach Karl ma tylko czteroosobowe nadwozie, a oparcie tylnej kanapy nie jest dzielone. Trzymiejscowa kanapa z dzielonym oparciem to przywilej dopiero topowej wersji Cosmo (za 46,99 tys. zł). Wariant ten ma również w wyposażeniu np. aluminiowe felgi, klimatyzację czy światła przeciwmgielne z funkcją doświetlania zakrętów. Każdą wersję Karla możemy zamówić z panoramicznym oknem dachowym (+3200 zł) oraz usługą OnStar w cenie1950 zł (dokładniej opisano ją przy prezentacji modelu Astra w tym numerze „Fleeta” ).
Na spektakularny sukces Karla Opel liczyć nie może. Nie dość, że Polacy odwracają się od aut miejskich, to i konkurencja w segmencie A jest zdecydowanie większa niż przed laty. Ważne jednak, że Opel ma wreszcie w ofercie udanego i praktycznego malucha.